Hiçbir Şey Söylemeden Gitmek, Aşka Dahil mi Şimdi?

Ona 'seni kaybetmekten korkuyorum' dedikten tam 3 saat sonra kaybettim. Varlığım yokluğumla bir olmuştu. Garip tavırlar, soğuk davranışlar, kısa cevaplar ve hep bahaneler... Sadece bana yapıyordu bunları, diğer herkese normal. Benimle konuşmazken başkasıyla kahkaha atıyordu, ne garip. Sen herkesten değerlisin derdi en son karşımda başkasıyla konuşup, başkasını tercih etti. Ya yeni biri vardı, yada artık beni istemiyordu... Zaten isteseydi, arardı. Bensizlikse seçimi kendimi zorla kabul ettiremezdim. Artık bir önemi yok zaten, gitmek istedi gitti.

Belki bir gün çok başka hayatlarda bir araya geliriz. Bu bir veda değil sonuçta. Hayallerimi paylaştığım insanla, düşman olamam ben. Hem birbirimize ihtiyacımız olduğunu biliyoruz. Bugün yada yarın... Kafamın içindekileri susturamıyorum. Belki de her şey olması gerektiği gibidir. Bizim hikayemizde bu işte...

Hem çok yoruldum, hem çok yorulduk... Ne kızgınlığım var, ne kırgınlığım. Artık, seninle konuşmadan geçirdiğim günlerim var. Merak etmeden, aramadan sormadan. Uzun uzun yazamayacağım, söylenmesi gereken her şeyi söyledik, tükettik. Böyle olması gerekti, oldu. Ne sitem ederim, ne kızarım bu saatten sonra... Bunlarda sana söyleyemedim son sözler, senin için yazılan son yazı. Hem buralara da gelmiyorsun artık, olur da gelirsen diye kalsın bu yazı bir kenarda.