Ayrılık aşamaları vardır. Hiç ayrılık yaşamayan benimde yaşadığım. Bu yaşıma kadar hep terk ettim, hiç ardıma bakmadım, önemsemedim. Her sevgili mi aldattım, hiç düşünmeden. Önemli olan benim mutluluğumdu. Kimseye ait olmadım. Ama bu sefer ayrılığı yaşıyordum, benim yaptıklarımı bana yapmadı o tam tersi onada ben yaptım çoğu kez... Neyse konumuza dönelim.
1 Aşama
Kabullenememe
Ayrılığı kabul edemeyiz ilk başta. Çabalarız, çabaladıkça daha çok batarız. Hem suya düşünce çırpınan ilk insan batar hep. Kabul etmedim zorladım, aslında kabul etseydim şuan bunlar olmazdı... O yüzden ilk ayrılıkta uzatmamayı öğrendim, hatalardan ders çıkarmak gerek.
2 Aşama
Arkadaş Kalmayı Kabul Etme
En boktan olanı bu! Ulan bitmiş işte arkadaş kalsan ne olur? Fuckbuddy olursun en fazla asalak! Hiçbir şey düzelmiyor, herşey daha can acıtıyor onun vurdum duymaz halleri seni mahvediyor. Asla arkadaş olma!
3 Aşama
Umudun Bitmesi, Yalanlar
Umudun biter ama ona o kadar alışırsın ki, mutlu olmak yeter. O seninledir sanırsın. Sen seviyorsun, oda öyle zannedersin. Bir şey yapmıyor ama bir kaç yalanından sonra iş değişir. Sen görmüşsündür gerçeği. Yalanlar, oyunlar, gizlemeler bir yere kadar.
4 Aşama
Bitirme
Artık bitirmeye karar verirsiniz. Yaptıkları, söyledikleri, sözleri sergilediği saçma salak davranışları tak etmiştir! Onu her yerden çıkarmak, adını bile duymak istemezsiniz. Kızgınlığınız geçince bile affetmezsiniz. En güzel aşamada budur! Aslında ilk aşamada yapabilsek bunlar olmaz ama ders çıkarmak en iyisi!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder