Belki Doğru Anda Tanıdım Seni, Çabuk Kaybedeceğimi Bilmeden...

Unutamayacağını bile bile unutmaya çalışmak niye? Zor olanı seviyor insan her defasında, kim daha çok canını yakıyorsa onu seviyoruz nedensiz... An oluyor gitmek istiyorsun, ondan kaçmak istiyorsun ama oda gelsin istiyorsun. Garip değil mi? Sen her gece onu düşünürsün, onunla yatar, onunla kalkarsın. Peki ya o? senin onu düşündüğün kadar hiç düşünüyor mu seni? Farkında olmadan hayatımıza alırız, farkında olmadan kaybederiz. Ve bazen tek bir cümlesi canını yakar, bazen tek bir gülüşüyle tüm yaralarını sarar... Aşk ne garip değil mi?

Ne zaman başladı bu güzel hikaye? Cevap veremezsin... Susmak çözüm gibi gelir. Susarak anlatırsın, susarak dindirirsin içinde ki yangınları. O gün gelir özlersin! gün geçtikçe büyür hasreti içinde. Gelse dersin, çıksa gelse yine sil baştan sevse beni... Ve sonunu bile bile başa sarıp yaşadığın hikayedir o. Zamanı gelir unutacaksın derler, tabi o güne kadar kaç kere ölüp dirildiği bilmeden. Unutamadığın güzel bir hikaye olarak kalır bir köşende. Kimi sevsen, kime gitsen hatırlanan güzel bir hikaye...

''Beni Unut Demeyeceğim, Çünkü Ben Seni Unutamazdım...''