Vazgeçmedim kendimden, hayallerimden. Hep baş ucu yaptım, hep en yakınıma istifledim. En çok kendimle kavga ettim. En çok kendimi dövdüm, kendimle savaştım ve en çok kendimle dertleştim.
Benim savaşım benimle. Yeri geldiğinde kazandığım, yeri geldiğinde yenildiğim. Ama asla vazgeçmedim savaşmaktan ve hayallerimden.
Hayallerim, onlar beni ben yapan, beni bana hatırlatan en güzel varlıklarım. Düşlemekten korkmadığım, acısından tatlısına kadar her şeyi düşlediğim.
Yorulmadım, yorulmayacağım. Biliyorum hayat, zor ama yaşanması gereken en deli macera. Ben maceramın baş kahramanı, kendimin ustası ve çırağı. Öğrenmem gereken, öğreneceğim ne çok şey var bu deli maceramda.
He bir de aşk var koynumda. Çok kaptırmadan, çok kanmadan yaşadığım. Bazen damarımda akan deli kanım, bazen yalnızlığım. Ama her zaman en güzel çarpıntım.
Özetlemek gerekirse; kendi hayatının kahramanı, kendi hikayenin başrolüsün. Kendini sev yabancı! Hem ne demiş Cemal Süreya ''Hayat kısa, kuşlar uçuyor...''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder