Gülümse...

Çok güzeldin ve bu yüzden hep bir adım öndeydin. Kimsenin bilmediği yanlarını keşfedip sevmiştim ben seni. En deli aşk halimi sana saklamıştım, en güzel kahkalarım hep sanaydı. Seni görünce sebepsiz gülümsemekti seni sevmek... Aşkın en safı seninleydi. Belki yeniden gelirsin, sende seversin yeniden beni. Hala en güzel duygularım sana benim. Ama sen hep gülümse, çünkü o zaman doğar güneş hayatıma, o zaman gider bulutlar... Çünkü sen kimsenin iyi gelmediği yerden iyileştiriyorsun yaralarımı. 

Başka şehir de bir başka severiz birbirimizi olamaz mı? Belki gideriz bir yerlere, sadece sen ve ben. Sarılırsın bana geçer her şey... 

Mutluluğum vardı benim, küçük küçük umutlarım. Müziği çok severdim mesela, hayal kurmayı... Ama sen çok başkaydın, anlıyor musun? Senden sonra kalmadı hiçbir şeyim. Sadece sen oldun ve sen kaldın... Ve şuan ne kadar isterdim, yanımda olup gözlerime bakıp gülümsemeni izlemeyi...