Sevgilim... Nasıl isterdim bilemezsin şuan yanında olup her şeyi sana anlatmayı ve defalarca özür dilemeyi. Ne kadar oldu ben gideli bilmiyorum. Kim bilir ne kadar bensiz bıraktım seni. Sensiz kalmanın yarısı kadar zorsa bensizlik, beni ömür boyu affetmesen yeridir. Ama yinede hep diledim affetmeni... Anlatabilmemin bir yolu olsaydı inan denerdim. Cevapsız bırakmazdım. Ama bir yol bulamadım. Tek bildiğim yanında kalsaydım daha kolay olmayacaktı. Bana sordun ya ''Gitmeye cesaretin var mı?'' diye. Kalmaya cesaretim olsaydı, bir an olsun ayırmazdım yanağımı göğsünden... Göğsün cennetin provasıydı işte.
Kapatma kapılarını. İlk defa aşık oluyormuş gibi sev. Biliyorum, sevmek kolay herkes için ama hiç yaralanmamış gibi sevmek ne kadar zor aslında. Ne kıyas, ne kin, ne beklenti olsun hayatında. Aklının köşesinde olmak değil niyetim sadece gülümse arada. Benim köşem orada gizli çünkü...
Kendime İyi Bak...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder